Jak to jest z tym gadaniem przez telefon w pociągu?

Udostępnij na:

Facebook
LinkedIn
Twitter
Email

Udostępnij na:

Facebook
LinkedIn
Twitter

Bardzo przeszkadza, czy tylko trochę?

Czy jak się człowiek zaśmiewa w głos to już źle,a jak cichutko szepcze to jest OK?

Czy gadając przez telefon w wagonie bezprzedziałowym naruszasz pociągowy savoir-vivre bardzo, czy tylko trochę?

Zaczęłam zastanawiać się nad tym w trakcie mojej dzisiejszej podróży.

Hurra, wzięłam ze sobą książki, hip-hip wreszcie nie za kółkiem. Poczytam, pomyślę, może pośpię ;).

No i się zaczęło. Zero czytania, w końcu piątek-dzień roboczy-telefony trzeba odbierać :(.

Zadzwoniły może z trzy. Sama wykonałam może z dwa. Konspiracyjnym szeptem głosząc do słuchawki, że jestem w pociągu, skracałam rozmowy, ile się dało. Nie śmiałam się, nie „tokowałam” all the time, a mimo to burę zebrałam.

Moja współpasażerka w zasadzie już się żegnając wygłosiła pewnie coś w stylu (piszę „w stylu”, gdyż nie usłyszałam), że ta podróż jej ze mną była straszna, okropna, masakryczna, nie do przyjęcia* (niepotrzebne skreślić).

No i wyszłam na osobę bez kultury i bardzo źle mi z tym.

Nie wydaje mi się, żebym była bardzo uciążliwą współpasażerką, zwłaszcza, że obok jechały dzieciaki z kolonii i wycieczka seniorów.

No i oberwało mi się. Czy słusznie? Jak myślicie?

Czy jazda w pociągu to nie jest element naszego życia, z którego nie zawsze tak po prostu możemy się wyłączyć?

Czy nie można po prostu życzliwie poprosić o niegadanie w czasie podróży, zamiast się dąsać i burmuszyć przez całą drogę, kumulować w sobie tę złość i na koniec eksplodować w taki sposób, że jeszcze adresat komentarza (czyli ja tym razem) nie zrozumie co się powiedziało?

Albo mam dziś zbyt dużo tolerancji dla zachowań innych ludzi (do czasu;).

Albo czuję już weekend w każdej komórce mojego organizmu.

Albo szkoda mi psuć sobie humoru.

Nie wiem. Pewnie wszystko po trochu.

Mam taki postulat-jak coś Ci się nie podoba, to zwróć po prostu na to uwagę-grzecznie, bez jatki, złości i złośliwości.

W moim przypadku to zadziała-przeproszę i zamknę się (przynajmniej postaram;).

A jak jest z Wami? ;).

Ps. A tę Panią, która siedziała obok mnie-jeżeli to przeczyta-z całego serca przepraszam.

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Pozostałe wpisy

Rycząca czterdziestka i dziecko

Tak. Jestem czterdziestką i jestem z tego dumna. Taka refleksja z okazji kolejnych już 40 urodzin ;). Nie będę zaklinać rzeczywistości, że czterdziestka to nowa ...
CZYTAJ WIĘCEJ →

Pustka

Od miesiąca praktycznie nic nie napisałam. Czuję totalną pustkę, a z drugiej strony 100000000000000 myśli przebijających się do mojej głowy. Ktoś kiedyś dawno napisał „obyś ...
CZYTAJ WIĘCEJ →

Full profeska

To był ciężki tydzień. I nie chodzi mi bynajmniej o to, że miałam dużo pracy. Pojęcie „dużo pracy” jest bowiem względne. Uważam, że każda kobieta ...
CZYTAJ WIĘCEJ →

Praca zdalna

Praca zdalna – niespełnione marzenie wielu osób na etacie, jak i pracujących B2B, siedzących w biurze długie godziny. Czy to naprawdę takie spełnienie marzeń? Jak ...
CZYTAJ WIĘCEJ →

Najtrudniej jest wrócić

Podobno najtrudniej jest zacząć. Zacząć ćwiczyć, biegać, pisać. I trochę to prawda i trochę nieprawda. Dla mnie najtrudniej było wrócić. Wrócić do pisania (swoją drogą ...
CZYTAJ WIĘCEJ →

Planowanie wakacji

Kiedy myślicie o wakacjach to o czym tak dokładnie? Ja o przysłowiowym świętym spokoju najczęściej. Potem jednak z reguły zaczynam się zastanawiać, co to w ...
CZYTAJ WIĘCEJ →
Scroll to Top
Skip to content